De
stad
Eindhoven
had ooit een goede reputatie als stad van het
theater.
Oorzaak was dat Eindhoven toen over betere faciliteiten beschikte
omdat de Stadsschouwburg Eindhoven een veel groter toneel had
als de Schouwburg Amsterdam, aan het Leidse Plein.
Alle andere schouwburgen waren ook kleiner.
In de zestiger jaren van de laatse eeuw speelde de Brabantse
technologie-stad een opmerkelijke rol in het toneelbestel.
Traditioneel had Amsterdam de meeste toneelkunstenaars en ook het
belangrijkste theaterpubliek,
maar de toenmalige
directeur van
de Eindhovense stadsschouwburg
Ben Ullings speelde het
destijds klaar nieuw publiek naar het theater te trekken,
zonder een
eigen theatertraditie als extra hulpmiddel.
In de publicatie "20 Jaar Globe" beschreef Frits Bloemkolk de
ontwikkeling van deze toneelgroep die in het hele land optrad en
tegelijk in Amsterdamen in Eindhoven succesvol functioneerde.
(Uitgave: Het Zuidelijk Toneel 1988).
Vanaf 1964 heb ik als fotograaf voor de stadsschouwburg kunnen werken
en kreeg alle medewerking van directeur.
Zelfs vandaag beseffen de cultuur-verantwoordelijke raadsleden en
andere politici niet wat dit toen voor de stad betekende.
Veel van de opnamen heb ik toen al op kleuren-negatief film kunnen
maken met mijn Pentacon Six camera
met daarop de Zeiss Jena Sonnar 180 mm 2.8 telelens .
Deze camera maakte het fotograferen vanuit de zaal tijdens de
voorstellingen mogelijk:
de lens was zeer lichtsterk en de camera zeer stil voor een
middenformaat-toestel.
Hans-Joachim Schröter
HOMEPAGE
| NEXT
© Hans-Joachim
Schröter / All rights reserved
/ Alle Rechte vorbehalten / Alle rechten voorbehouden /Tous droits
réservés